Praktyki nauczycielskie

uprawnienia pedagogiczne

Celem praktyki jest gromadzenie doświadczeń związanych z pracą dydaktyczno-wychowawczą nauczyciela i konfrontowanie nabytej wiedzy z zakresu dydaktyki szczegółowej (metodyki nauczania) z rzeczywistością pedagogiczną w działaniu praktycznym.

Celem praktyki jest gromadzenie doświadczeń związanych z pracą dydaktyczno- wychowawczą nauczyciela i konfrontowanie nabytej wiedzy z zakresu dydaktyki szczegółowej (metodyki nauczania) z rzeczywistością pedagogiczną w działaniu praktycznym.

W trakcie praktyki następuje kształtowanie kompetencji dydaktycznych studentów przez:

- zapoznanie ze specyfiką szkoły; poznanie realizowanych zadań opiekuńczo-wychowawczych, sposobu funkcjonowania, organizacji pracy, prowadzonej dokumentacji;

- obserwowanie czynności podejmowanych przez opiekuna praktyk w toku prowadzonych przez niego lekcji oraz aktywności uczniów, toku metodycznego lekcji, stosowanych przez nauczyciela metod i form pracy oraz wykorzystywanych pomocy dydaktycznych, sposobów aktywizowania i dyscyplinowania uczniów oraz różnicowania poziomu aktywności poszczególnych uczniów, sposobu oceniania uczniów, sposobu zadawania i kontrolowania pracy domowej, funkcjonowania i aktywności w czasie zajęć poszczególnych uczniów (z uwzględnieniem uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w tym uczniów szczególnie uzdolnionych), działań podejmowanych przez opiekuna praktyk na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa i zachowania dyscypliny, organizacji przestrzeni w klasie;

- współdziałanie z opiekunem praktyk w planowaniu i przeprowadzaniu lekcji, organizowaniu pracy w grupach, przygotowywaniu pomocy dydaktycznych, wykorzystywaniu środków multimedialnych i technologii informacyjnej w pracy dydaktycznej, kontrolowaniu i ocenianiu uczniów, podejmowaniu działań na rzecz uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w tym uczniów szczególnie uzdolnionych, organizowaniu przestrzeni klasy, podejmowaniu działań w zakresie projektowania i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej;

- pełnienie roli nauczyciela;

- analizę i interpretację zaobserwowanych albo doświadczanych sytuacji i zdarzeń pedagogicznych, w tym: prowadzenie dokumentacji praktyki, konfrontowanie wiedzy teoretycznej z praktyką, konsultacje z opiekunem praktyk w celu omawiania obserwowanych i prowadzonych lekcji, omawianie zgromadzonych doświadczeń w grupie studentów.

Zajęcia prowadzone przez studenta muszą być przygotowane, gruntownie opracowane pod względem rzeczowym i metodycznym. Pisemny konspekt zajęć należy przedstawić opiekunowi praktyk przynajmniej na dzień przed prowadzeniem zajęć.

Konspekty zajęć, projekty ćwiczeń itp. muszą zostać uzgodnione merytorycznie z opiekunem praktyki.

Wymiar praktyk ciągłych:

60 godzin

1. W tym minimum 10 godzin zajęć prowadzonych samodzielnie przez studenta w szkole ponadpodstawowej (przedmiot „Język łaciński i kultura antyczna, zajęcia w ramach kół zainteresowań, jeśli w szkole brak zajęć z łaciny w planie zajęć uczniów).

2. Ponadto hospitacje lekcji z przedmiotów humanistycznych (w tym z przedmiotu „Język łaciński i kultura antyczna”) – mogą to być języki nowożytne, historia, polski

3. Do praktyk można zaliczyć inną działalność dydaktyczną, w tym prowadzenie zajęć z j. łacińskiego (w wyjątkowej sytuacji także j. starogreckiego) poza szkołą ponadpodstawową, skierowanych do szerokiego grona odbiorców (np. zajęcia prowadzone w ramach kursów organizowanych prze Oddział Warszawski Polskiego Towarzystwa Filologicznego albo w ramach działalności Koła Naukowego IFK pod warunkiem, że odbywają się one pod kuratelą koordynatora praktyk nauczycielskich i uzyskają jego pozytywną oceną.

UWAGA: Odbycie praktyk w wymiarze 60 godzin daje prawo do nauczania przedmiotu jedynie na poziomie ponadpodstawowy. Jeżeli student planuje nauczanie przedmiotu zarówno w szkole podstawowej, jak i w szkole ponadpodstawowej powinien odbyć 120 godzin praktyk nauczycielskich. Swoją decyzję musi przedstawić koordynatorowi praktyk, żeby dodatkowe godziny praktyk uwzględniono w USOS.

Literatura pomocnicza

1. Debesse M., Mialaret G. (red.) Rozprawy o wychowaniu. PWN Warszawa 1998.

2. Janowski A., Poznawanie uczniów. WSiP. Warszawa 1985 i nast.

3. M. Karwowska- Struczyk , W. Hajnicz , Obserwacja w poznawaniu dziecka, WSiP

4. M. Karwowska- Struczyk, Dialog psychologii i edukacji-szanse i zagrożenia

5. Kazanowski Z., Osik- Chudowolska D. (red.) Integracja osób niepełnosprawnych w edukacji i interakcjach społecznych. Wyd. UMCS. Lublin 2003

6. Konarzewski K. (red.) Sztuka nauczania. Szkoła t.2 PWN Warszawa 1991

7. Łobocki M., Teoria wychowania w zarysie. OW Impuls. Kraków 2003 i nast.

8. Perry R. Teoria i praktyka .Proces stawania się nauczycielem WSiP ,Warszawa 2000

9. Sośnicki K., Teoria środków wychowania . NK Warszawa 1973

10. Tripp D.: Zdarzenia krytyczne w nauczaniu. Kształtowanie profesjonalnego osądu. WSiP, Warszawa 1996.

Student ma wiedzę z zakresu dydaktyki języka łacińskiego i kultury antycznej w szkole ponadpodstawowej;

ma umiejętności z zakresu prowadzenia lekcji języka łacińskiego i kultury antycznej w szkole ponadpodstawowej.

W zakresie kompetencji społecznych:

• jest przekonany o sensie, wartości i potrzebie podejmowania działań pedagogicznych w środowisku społecznym; wykazuje aktywność, podejmuje realizację indywidualnych i zespołowych zadań zawodowych wynikających z roli nauczyciela;

• ma świadomość konieczności prowadzenia zindywidualizowanych działań pedagogicznych w stosunku do uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi;

• ma świadomość istnienia etycznego wymiaru diagnozowania i oceniania uczniów

Podstawą zaliczenia praktyk dla nauczyciela akademickiego będącego koordynatorem specjalizacji nauczycielskiej są:

a. pozytywna opinia nauczyciela-opiekuna praktyki wpisana do dokumentacji przebiegu praktyki (dziennik praktyk DP);

b. podpisane przez nauczyciela-opiekuna zaświadczenie o odbyciu praktyki (OP).

W ramach praktyki student ma obowiązek odbyć 60 godzin praktyk ciągłych

1. W tym minimum 10 godzin zajęć prowadzonych samodzielnie przez studenta w szkole ponadpodstawowej (przedmiot „Język łaciński i kultura antyczna, zajęcia w ramach kół zainteresowań, jeśli w szkole brak zajęć z łaciny w planie zajęć uczniów).

2. Ponadto hospitacje lekcji z przedmiotów humanistycznych (w tym z przedmiotu „Język łaciński i kultura antyczna”) – mogą to być języki nowożytne, historia, polski

3. Do praktyk można zaliczyć inną działalność dydaktyczną, w tym prowadzenie zajęć z j. łacińskiego (w wyjątkowej sytuacji także j. starogreckiego) poza szkołą ponadpodstawową, skierowanych do szerokiego grona odbiorców (np. zajęcia prowadzone w ramach kursów organizowanych prze Oddział Warszawski Polskiego Towarzystwa Filologicznego albo w ramach działalności Koła Naukowego IFK pod warunkiem, że odbywają się one pod kuratelą koordynatora praktyk nauczycielskich i uzyskają jego pozytywną oceną.

UWAGA: Odbycie praktyk w wymiarze 60 godzin daje prawo do nauczania przedmiotu jedynie na poziomie ponadpodstawowy. Jeżeli student planuje nauczanie przedmiotu zarówno w szkole podstawowej, jak i w szkole ponadpodstawowej powinien odbyć 120 godzin praktyk nauczycielskich. Swoją decyzję musi przedstawić koordynatorowi praktyk, żeby dodatkowe godziny praktyk uwzględniono w USOS.